Nasza sekcja zawiera wszystkie obrazy płótna Marka Rothko, które są obecnie świadome, zorganizowane przez rok. Osoby zainteresowane zakupem któregokolwiek z tych obrazów jak reprodukcje korzystać we własnych domach mogą skorzystać z załączonego linki, które przeniesie Cię do Art.com Mark Rothko galerii nadrukami. Każdy wydruku można dostosować do swoich potrzeb, takich jak wybór ramki lub kilku kart inlay.

Pomarańczowy, czerwony, żółty

Pomarańczowy, czerwony, żółty, 1961 Mark Rothko

Prostokąty w tym obrazie nie sięgają do krawędzi płótna i wydają się unosić tuż nad jego powierzchnią. Podniesienie to uczucie jest efektem chromatycznej powidok. Wpatrując się w każdym segmencie kolorowego indywidualnie wpływa na postrzeganie tych przylegających do niego.Centrum czerwono-pomarańczowy z odcieniami malarskich żółtych nad nim tylko z odrobiną zieleni.Żółty powyżej wydaje się odcień pomarańczowy z niebieskim. Pomimo tych relacji kolorystycznych, Rothko nie chciał jego obrazy docenione wyłącznie do ich cech spektralnych.

Archaiczny Idol 1945 Mark Rothko

W trakcie 1940 roku obrazy Rothko stawała się coraz bardziej symboliczna. W klimatu społecznego niepokoju, który dominował w latach 1930 i lata II wojny światowej, obrazy z codziennego życia – jednak unnaturalistic – zaczęły pojawiać się nieco przestarzały. Jeśli sztuka się wyrazić tragizm ludzkiej kondycji, Rothko czuł, nowe tematy i nowy idiom było znaleźć.

Deep Red czarny

Czarny Deep Red, 1957 Mark Rothko

Czarny Deep Red, 1957 następuje charakterystyczny format prac Marka Rothko, w którym jest ułożone prostokąty koloru wydaje się unosić się w granicach obszaru. Bezpośrednio barwienia płótna z wielu cienkich praniach pigmentu i zwracając szczególną uwagę na krawędzie, gdzie pola oddziałują, że osiągnięty efekt światła promieniujące z samego obrazu. Technika ta nadaje się metafizyczne cele Rothko w: oferować obraz jako drzwi do czysto duchowych światów, co za nieistotne i sugestywny jak muzyka, i bezpośrednio komunikować się najbardziej istotne, surowe formy ludzkich emocji.

Czarny na Maroon

Czarny na Maroon 1958 Mark Rothko

Czarny na Maroon pochodzi od jednej z trzech serii płócien malowanych przez Rothko w 1958-9 w odpowiedzi na zlecenie dla malowidła dla małej jadalni restauracji Four Seasons w Nowym Jorku.Cztery pory roku, jeden z najmądrzejszych restauracji w mieście, jest w Seagram Building, obchodzonego klasyczny nowoczesny wieżowiec na Park Avenue zaprojektowany przez Miesa van der Rohe i Philipa Johnsona. Pracując na zlecenie koncepcja Rothko w systemu stawał się coraz bardziej ponury i porzucił pierwszą serię jako zbyt lekki w nastroju. Potem przyjęła paletę bordowy i czarny na ciemnym czerwonym na bordowym i struktur dotyczących składu, prostokątne, otwarte okna, jak formy, a nie jego zwykły układ jednolitych łatek prostokątnych, używany do pierwszej serii. Później powiedział: “Po tym, jak był w pracy od pewnego czasu zdałem sobie sprawę, że byłem znacznie wpływa podświadomie przez ściany Michała Anioła w pokoju schody Biblioteki Medicean we Florencji.

Niebieski, zielony i brązowy

Niebieski, zielony, i Brown, 1952 Mark Rothko

W tych obrazach, kolor i struktura są nierozłączne: formularzy składa się z koloru sam, a ich przezierność określa głębokość warstwową, która uzupełnia i znacznie wzbogaca pionową architekturę kompozycji. Różnice w nasyceniu i tonu, jak i barwy przywołują nieuchwytny jeszcze niemal namacalny sferę płytkiej przestrzeni. Kolor, struktura, i przestrzeń tworzą wyjątkową obecność. W tym względzie, stwierdzono, że Rothko dużą skalę tych obrazach była przeznaczona do przechowywania lub opakowanie środka widza -. “Intymnej i ludzki” nie być “wspaniały”, lecz

Nr 9 (Dark nad światłem Ziemi)

Nr 9 (Dark nad światłem Ziemi), 1954 Mark Rothko

Nr 9 (Dark nad światłem Ziemi) , 1954, był na dużą skalę, o otwartej strukturze i cienkie warstwy koloru łączą się przekazać wrażenie płytkiej malarskiej przestrzeni. Kolor, dla których praca Rothko jest chyba najbardziej znanym, tu osiąga niespotykany blask.

Cztery Gorzkie w czerwonym

Cztery Gorzkie na czerwono wskazuje Mark Rothko często używany oś czarny, brązowy i czerwony, który jest w wielu jego obrazach sztalugowego i ściennego w projektach dla budynku Seagram i Rothko Chapel w Houston w Teksasie.Czerwone pole na którym cztery ciemne formy unoszą się pierwszy z odcieniem purpury, a następnie z pomarańczy, a następnie z brązu. Kształty te zmiany pastylek uzupełniają.Najbliżej dolnej krawędzi płótna jest lekko sczerniałe karmazynowy. Poruszanie się pionowo w górę, obok jest bardziej fioletowy.Duży obszar zacieniony się najpierw czarny z niebieskim, a następnie na zielono. I wreszcie, wyciska się na górze płótna jest cienki pasek raczej nieokreślonego, umberish brązowy, który wydaje się być posiadających wszystkie pozostałe na miejscu.

Tangerine na zielony i czerwony

Tangerine na zielony i czerwony, 1956 Mark Rothko

Tangerine na zielony i czerwony został wykonany w połowie 1950 roku, kiedy namalował dziesiątki dużych płócien. Wszystkie mają podobny format, ale różnią się w nastroju, w zależności od ich koloru i proporcji wewnętrznych. Rothko opór jest uznana za “malarza Kolor pola”, podkreślając, że jego sztuka dotyczyła destylacji ludzkiego doświadczenia, zarówno tragiczna i ekstatyczny, aby jej najczystszej formie. Jego celem było porzucić wszelkie wizualne przeszkody zmniejszające centralnej idei. Obrazy Rothko w ciężkie z domniemanej treści i oddziaływania emocjonalnego, odważył poza abstrakcyjnej reprezentacji urzeczywistniać dramat ludzkości.

Magenta, czarny, zielony w Orange

Magenta, czarny, zielony w Orange, 1950

Przez “multiforms” wczesne jeden tysięcy dziewięćset czterdzieści dziewięć Mark Rothko w opracowanych w stylu podpisu; Rothko wystawiał te nowe prace na Betty Parsons Gallery. Dla krytyk Harold Rosenberg, obrazy były niczym objawienie. Rothko miał, po malowaniu MULTIFORM swój pierwszy “,” zaciszne się do jego domu w East Hampton na Long Island. Zaprosił tylko kilka wybranych, w tym Rosenberg, aby korzystać z nowych obrazów.Odkrycie jego ostatecznej formie wszedł w okres wielkiego cierpienia dla artysty; jego matka Kate zmarł w październiku 1948.

Nr 13 (biały, czerwony, na żółty)

Nr 13 (biały, czerwony, na żółty), 1958

Kompozycje podpisu Rothko po 1950 roku i do końca swojej kariery, składał się z trzech lub czterech poziomych pasm koloru. Działa jak nr 13 (biały, czerwony, na żółty) streścił to, co powiedział było “proste wyrazem złożonej myśli.” Uproszczenie środków i struktury formalne nie ćwiczenia, ale przez które pojazd potężny, aby doświadczyć emocji i objawienie unverbalized.

numer 14

Numer 14, 1960 przez Mark Rothko

Jedną z centralnych postaci nowojorskiej School Mark Rothko jest najbardziej znany ze swojej dojrzałej idiomu, widoczne w jego obrazach kompozycji w dużej skali obejmujący ułożone, unoszące się prostokątne pola świetlnego koloru. Rothko stanowczo odrzucił odczyt swojej pracy w kategoriach wyłącznie formalnych, estetycznych, podkreślając, że “nie interesują relacje koloru lub postaci, czy cokolwiek innego.” Raczej stosowane środki do wyrażania abstrakcyjnych “podstawowe ludzkie emocje – tragedia, ekstazy, kara, i tak dalej”, usilnie stara się stworzyć sztukę intensywności inspirujących do świeckiego świata. Ci widzowie, którzy wybuchnął płaczem przed jego obrazów, stwierdził on, miał “to samo doświadczenie religijne miałem kiedy namalował je.”

Nr 16 (czerwony, brązowy i czarny)

Nr 16 (czerwony, brązowy i czarny) Mark Rothko

Skala i powierzchnia tego malarstwa odzwierciedlają te idee. Rothko porzucił tradycyjne renesansowy trzypunktowy perspektywę, która pojmuje płótna jako okno na inny świat. Wiele szkliwa pigmentów o różnych kolorach i nieprzejrzystości aby powierzchnia obrazu czują płaskim, jednak drży i wibruje, oferując poczucie głębi atmosferycznego. Rothko miał nadzieję, że te strategie by zaprosić składu kontemplacji wizualny i emocjonalny ze strony widza, stworzenie warunków do ciszy i refleksji.

No.5 / No.22

No.5 / nr 22, 1950 przez Mark Rothko

Prostokąty w tym obrazie nie sięgają do krawędzi płótna i wydają się unosić tuż nad jego powierzchnią. Podniesienie to uczucie jest efektem chromatycznej powidok. Wpatrując się w każdym segmencie kolorowego indywidualnie wpływa na postrzeganie tych przylegających do niego.Centrum czerwono-pomarańczowy z odcieniami malarskich żółtych nad nim tylko z odrobiną zieleni.Żółty powyżej wydaje się odcień pomarańczowy z niebieskim.

numer 61

Numer 61, 1953 przez Mark Rothko

Rothko chciał pożyczyć jego zdjęcia, co nazywa się “wewnętrzne światło”, a jakość jasności, że sugerowane żywe głębokości – jeden może również porównać doświadczenie kontemplacji jeden z jego utworów, aby wpatrując tinto pożaru. To, że ma nadzieję, zachęci doświadczenie dla widza nie w odróżnieniu od spotkania z drugim człowiekiem. Chociaż właściwy kontekst dla tego pomysłu jest Ekspresjonizm abstrakcyjny, uważa się, że może Rothko wyrażenie zapożyczone z książki o współczesnej techniki starych mistrzów.

Orange i Tan

Orange i Tan, 1954 Mark Rothko

Jego klasyczne obrazy 1950 charakteryzują wymiary i coraz korzystanie z uproszczonej formie, wspaniałych barw i szerokich, cienkich praniach kolor rozwija. W jego dużych pływających kolorowych prostokątów, które wydają się ogarnąć widza, badał z rzadką opanowania niuansów wyraziste potencjalnego kontrastów kolorystycznych i modulacji.

Pomarańczowy i żółty

Pomarańczowy i żółty, 1956 Mark Rothko

Pomarańczowy i żółty odzwierciedla dojrzały styl Mark Rothko w, w której dwie lub trzy prostokąty są ustawione w tle, że otacza je wszystkie, ale dzieli je delikatnie od siebie. Krawędzie prostokątów nie są odrębne, unikając przerwy optyczny i pozwalając oczy widzów przenieść spokojnie z innego obszaru do drugiego w kontemplacyjnym sposób.

Pomarańczowy, czerwony, żółty

Pomarańczowy, czerwony, żółty, 1961 Mark Rothko

Prostokąty w tym obrazie nie sięgają do krawędzi płótna i wydają się unosić tuż nad jego powierzchnią. Podniesienie to uczucie jest efektem chromatycznej powidok. Wpatrując się w każdym segmencie kolorowego indywidualnie wpływa na postrzeganie tych przylegających do niego.Centrum czerwono-pomarańczowy z odcieniami malarskich żółtych nad nim tylko z odrobiną zieleni.Żółty powyżej wydaje się odcień pomarańczowy z niebieskim. Pomimo tych relacji kolorystycznych, Rothko nie chciał jego obrazy docenione wyłącznie do ich cech spektralnych.

Mural na Maroon Red

Czerwony na Maroon Mural 1959 Mark Rothko

Praca Rothko zaczął dramatycznie przyciemnić pod koniec 1950 roku. Ten rozwój jest związany z jego pracą na zlecenie mural dla restauracji Four Seasons, znajduje się w budynku Seagram w Nowym Jorku. Tutaj Rothko zwrócił się do palety czerwony, bordowy, brązowy i czarny.Artysta ostatecznie wycofał się z tego projektu, ze względu na obawy o restauracji jako właściwego ustawienia dla jego pracy. Miał jednak już do wielu badań i gotowych płócien, z których dwa są zawarte w niniejszej instalacji.

Rothko Chapel

Rothko Chapel, 1964-1967 przez Marka Rothko

Rothko Chapel jest ponadwyznaniowe kaplica w Houston w Teksasie założonej przez Johna i Dominique de Menil i otwarty w 1971 roku wnętrza nie tylko służy jako kaplica, ale także jako ważnego dzieła sztuki współczesnej. Na jego ścian są czarne, ale czternaście kolorów hued obrazy Marka Rothko.Kształt budynku, ośmiokąta wpisanego w planie krzyża greckiego, a projekt kaplicy był w dużej mierze zależy od artysty. Susan J. Barnes twierdzi “Rothko Chapel … stał się pierwszym na świecie szeroko ekumeniczne centrum, święte miejsce otwarte dla wszystkich religii i przynależności do żadnej. Stało się ośrodkiem międzynarodowych wymian kulturalnych, religijnych i filozoficznych, do kolokwiów i spektakle . I to stało się miejscem modlitwy prywatnej dla osób wszystkich wyznań “.

Powolne Swirl przez brzegu morza

Powolne Swirl na skraju Morza 1944 Mark Rothko

Malowane podczas jego zalotów ze swoją drugą żoną, to jest prawdopodobne, że w zwolnionym Swirl przez brzeg morza reprezentuje Rothko i Mell.Praca została początkowo nabyte przez San Francisco Museum of Fine Art, ale został oddany z powrotem do Rothko i powiesił się w rodziny East 95th Street Townhouse od 1961 aż do śmierci Mell w 1970 roku Thr wirować, wirujące postacie przypominają wdzięku kaligraficzne rysunków Masson i Matta.

Macki pamięci

Macki pamięci, 1946-1946 autor Mark Rothko

Pod koniec 1930 roku Rothko i Gottlieb dostosowane metody Avery’ego z użyciem różnych rejestrów do struktury kompozycji w serii obrazów, które zawierały mityczne symbole i archetypowe postacie zaczerpnięte z surrealizmu, teorii szwajcarskiego psychiatry Carla Junga w zbiorowej nieświadomości, i prymitywne i archaiczne techniki , Rothko znaleźć także inspiracji w tekstach literackich i filozoficznych, począwszy od starożytnej greckiej tragedii na śmierć Fryderyka Nietzschego Geburt der Tragodie aus dem Geiste der Musik (Narodziny tragedii z ducha muzyki, 1872). Macki pamięci, jest przykładem tego okresu w rozwoju Rothko, a powtarza jedno tysiące dziewięćset czterdzieści pięć oświadczenie Rothko w: “… nasze obrazy, podobnie jak wszystkie mity, połączyć strzępy rzeczywistości, z tego, co jest uważane za” nierealne “i nalegać na ważności połączenia … ”

Bez tytułu

Bez tytułu, 1947 Mark Rothko

W 1947 roku, Mark Rothko odszedł od surrealizmu. W pracach takich jak Bez tytułu (1947), Rothko wymienić swoje wcześniejsze biomorficzne obrazy z bardziej pobieranej stylu jak zaczął formułować swoją dojrzałą idiom.

Untitled (fioletowy, czarny, pomarańczowy, żółty na biały i czerwony)

Untitled (fioletowy, czarny, pomarańczowy, żółty na biały i czerwony) Mark Rothko

Z obrazów, takich jak Bez tytułu (fioletowy, czarny, pomarańczowy, żółty na biały i czerwony) , Mark Rothko przybył na jego dojrzałej idiomu. Przez następne 20 lat będzie on odkrywać potencjał ekspresji ułożone prostokątnych pól świetlistych kolorach. Podobnie jak w innych artystów New York School, Rothko stosowane środki wyrazić abstrakcyjne uniwersalne ludzkie emocje, usilnie stara się stworzyć sztukę intensywności inspirujących do świeckiego świata.

Bez tytułu, 1953

Bez tytułu, 1953 Mark Rothko

Dzięki jego dążeniu do głęboko oryginalnym języku obrazowym, Rothko utrzymuje zaangażowanie w głębokiej treści. Choć rzadko określono dokładną interpretację do tych prac, wierzył w możliwości ich metafizycznej lub symbolicznego znaczenia. W wykładzie na Pratt Institute, Rothko powiedział publiczności, że “małe zdjęcia od renesansu są jak powieści, zdjęcia są jak wielkie dramaty, w których jeden uczestniczy w sposób bezpośredni”.

Bez tytułu, 1968

Bez tytułu, 1968 Mark Rothko

W różnych okresach w ciągu 1950 i 1960, Rothko produkowane znaczną ilość drobnych prac na papierze. Nie jest pewne, czy są to studia dla większych obrazów lub po prostu mniejszych zmian zatrudniających podobną dynamikę formy i koloru. Rothko miał wiele z nich zamontowany na desce, płótnie lub płycie w celu symulacji obecności Unframed płócien.Format szczególnie nadaje się mniejsze w 1968 roku Rothko, gdy jego aktywność fizyczna została znacznie ograniczona przez na chorobę serca. Rothko kontynuował pracę głównie na papierze, nawet po powrocie do stosunkowo dużego formatu w 1969 roku.

Untitled (brązowy i szary)

Untitled (brązowy i szary), 1969 Mark Rothko

W 1969 roku przeniósł się do Rothko głównie ciemniejszej palecie brązów, szarości i czerni. Jak w Untitled (brązowy i szary) (1969), że zmniejszenie składu większość jego prac do dwóch samolotów otoczonych białą obwódką, która przyczynia się do postrzegania płaskości w obrazie. Często górna masa pojawia cięższe i ciemniejsze, niż na dole.Odsetek od granicy do konfiguracji wnętrza było wielkim problemem do Rothko. W przeciwieństwie do swoich wcześniejszych prac,
które to zmienne granice płaszczyzny mają zarówno poziome jak i pionowe dwie płaszczyzny koloru w tych ostatnich prac spotykają się na linii, która rozciąga się na całej szerokości pomalowanej powierzchni. Chociaż akryle są bardziej niejasne niż farby olejnej używał w jego wcześniejszych obrazów, pociągnięcie w Untitled (brązowy i szary) pojawia się, aby umożliwić światłu prześwitywać malowanej powierzchni.

biała Centrum

Biały Center, 1950 Mark Rothko

Biały Center jest częścią Rothko w stylu: wielopostaciowe podpisów kilku bloków warstwowych, uzupełniających kolorów na dużym płótnie.Obraz jest od góry do dołu, żółty prostokąt poziomy, czarny pas poziomy, wąski biały zespół prostokątne i dolna połowa jest lawenda. Górna połowa ziemi róży jest głębszy kolor, a dolna połowa jest blady. Mierzy 205,8 x 141 cm.

Beżowy, żółty i fioletowy

Beżowy, żółty i fioletowy Mark Rothko

Beżowy, żółty i fioletowy

Czarny nad Reds

Zielony i Maroon

hierarchiczne Ptaki

Mark Rothko Seagram Murale

Nr 3 / nr 13 (amarantowy, czarny, zielony w Orange)

Nie 4

Nr 14 (obróbkowe, Białe nad ciemne)

Nr 10 przez Marka Rothko 1,95 tysięcy

Nie 1 Royal Red i Blue

Nr 61 (brązowy Niebieski Brązowy on Blue)

Ochra i Red Red

Nr 61 (Rust and Blue)

Pomarańczowy i żółty

Red Orange Red

Orange i Brown

Underground Fantasy

Nr 37 / Nie. 19 (Slate Blue and Brown na Plum)

Untitled +1958

Untitled 1951/55

Biała Chmura nad Purpurowy

Żółty Niebieski Pomarańczowy

Untitled Fioletowy Biały i Czerwony

Żółty i złoty

Untitled (Zielona podzielona przez niebieski)

Untitled (Red na Brown)

Untitled około jeden tysięcy dziewięćset czterdziestucztery

Untitled 1960

Bez tytułu (z żółty, brązowy i zielony)

Untitled (czarny na szary)

Untitled (1945/46)

Untitled (1944/46)

No related posts.